Echt?

Hoofdpijn, watten, wazig hoofd,
Grote wallen en spierpijn.
Wat had ik mezelf beloofd?
Dat ik verstandig zou zijn.

En weer had ik geen geluk,
Wat doe ik mezelf toch aan?
Ik voel heel vaak: ik ga stuk,
Zo kan het niet langer meer gaan.

Heel vaak denk ik
Ik ben zo moe.
En vraag ik me af
Waar gaat dit naartoe?

Ben ik te slap,
of heel lui misschien?
Of wil ik het
Gewoon niet zien?

Wat het ook is,
Het voelt heel naar
Het leven wordt hierdoor
Heel erg zwaar.

Maar ik weet:
Het komt goed.
Ik bereik iets niet,
Als ik het ”moet”.

Ik herinner mij dan,
Lief, dat mag ik zijn.
Dat maakt het leven
Weer heel veel meer fijn.

Ik mag luisteren naar mezelf,
Het is oké dat iets mij raakt.
En daarna zal ik zien,
Dat dat is wat mij blij maakt.